Bak sen

Oğul 8 yaşında. 

Banyo yardımcısı  bugün için ben seçildim. 

Oğlan çocuğu cıbıldak konular anlatmaya teşne, başlıyor hemen;

Cinsellik dersleri varmış okulda.

Bir yandan suyun sıcaklığını ayarlarken bir yandan da merakımı belli etmeden kulak kesiliyorum anlattıklarına.

Pipi meğerem Penis’miş.

Hımm olabilir diyorum.

İşte o harika anlardan biri; farkediyorum, ışıldıyor etrafımda.

Ve işte devamı geliyor…

Çük de kukuymuş meğersem.

Bak sen!

Bu sefer hiç oralı olmuyorum.  

Terbiyesiz kerata!

Beni deniyor aklınca, suratında da bundan böyle alışmam gerektiğini düşündüğüm bir sırıtma.

Zamanın cömertleştiği anlar var hayatta.

Ya da hayatın cömertleştiği anlar akıp giden zamanda.  

Hiç kaçırmamak, üşenmemek, bir yerlere not etmek gerek olan biteni.

Öte yandan yaşanılanı katlanılır kılmanın yollarından biri de birşeyler yazmak gibi geliyor bana.